بادها  دارنــد حـسِّ ماندنت را می برند

روزهای بی تو بودن..آه...وحشت آورند

جذر و مدّی بغض در چشمت به پا کرده ست که

این  چنیــن  چـــشمانت از اروند طوفانـــــی ترند

قهرمـــان ماجرای مـــا فقط چشمان توست

گیسوانت را ببند؛این ها سیاهی لشکرند!

من به پایان رسالت معتقد هستم ولی

چشمهایت منشــأ پیغمبرانــــی دیگرند

کشتی ام...

          بی ناخدا...

                    آغوشِ گرمت اسکله سـت

دستهایت شرجی شبهــای خیسِ بندرند

در تنم جا ماندی و هر لحظه شاعرتر شدم

شاعری  که  واژه هایش راهـــکارِ آخَرند ...

سعید رستگارمند

بچه ها لطفا نظر بدین...با اشتراک گذاری شعر تو وبلاگ موافقین ؟؟؟