طبقه بندی فارماکولوژیک:

هیدروکربن‌های هالوژنه

طبقه بندی درمانی:

بیهوش کنندة عمومی

اشکال دارویی:

Inhalation: 100ml

موارد و مقدار مصرف:

القا و حفظ بیهوشی عمومی

برای القای بیهوشی عمومی، 3-5/1 درصد به صورت استنشاقی مصرف می‌شود. به عنوان مقدار نگهدارندة بیهوشی 5/2-1 درصد به صورت استنشاقی همراه با اکسید نیترو مصرف می‌شود.

مکانیسم اثر:

بیهوش کننده‌های عمومی موجب تضعیف CNS و از بین رفتن هوشیاری می‌شوند. بیهوش کننده‌های استنشاقی از فضای آلوئول به خون و سپس به مغز راه می‌یابند.

فارماکوکینتیک:

جذب: از طریق استنشاق جذب می‌شود.

متابولیسم: حدود 2/0 درصد داروی مصرف شده عمدتاً به فلوراید معدنی متابولیزه می‌شود.

عوارض جانبی:

اعصاب مرکزی: حرکات غیراختیاری عضلات، سکسکه، سرفه، هیپرترمی بدخیم.

قلبی ـ عروقی: کمی فشار خون، آریتمی قلبی.

تنفسی: اسپاسم نایژه، تضعیف دستگاه تنفسی، اسپاسم حنجره.

سایر عوارض: بروز واکنشها، تهوع و استفراغ بعد از جراحی.

طبقه بندی مصرف در بارداری:

ردة C

تداخل دارویی:

در صورت مصرف همزمان با داروهای مقلد سمپاتیک، ممکن است فیبریلاسیون دهلیزی بروز نماید.

در صورت مصرف همزمان با داروهای ضدافسردگی مانند آمی‌تریپتیلین، ممکن است اثرات بیشتری بروز نماید.

در صورت مصرف همزمان با ایزوفلوران، اثرات رقابتی شل کنندة عضلات توسط توبوکورارین افزایش می‌یابد.

موارد منع مصرف و احتیاط:

موارد منع مصرف: در بیماران مستعد برای هیپرترمی بدخیم، وجود ضایعات فضاگیر در جمجمه (موجب افزایش فشار مغزی ـ نخاعی می‌شود) منع مصرف دارد.

موارد احتیاط: 

1- این دارو در بیماران مبتلا به نارسایی عملکرد بخش قشری غدة فوق کلیوی، یا کسانی که با کورتیکواستروئیدها درمان شده‌اند ممکن است موجب کاهش فشار خون شود. بنابراین، درمان با کورتیکواستروئیدها، قبل از درمان و بعد از درمان ممکن است ضروری باشد.

2- در بیماران دیابتی ممکن است تنظیم مقدار مصرف یا تغییر رژیم غذایی قبل از بیهوشی لازم باشد.

3- در بیماران مبتلا به فشار خون بالا، تغییر درمان برای کنترل بهتر در طول بیهوشی ممکن است ضروری باشد.

4- بیهوشی بیماران مبتلا به آریتمی قلبی باید با مراقبتهای مخصوص انجام شود.

ملاحظات اختصاصی:

1- حداقل غلظت آلوئی (MAC) ایزوفلوران حدود 15/1 درصد است. این مقدار از 28/1 درصد در بیماران در اواسط سن بیست سالگی تا 05/1 درصد در بیماران در اواسط سن شصت سالگی متغیر است.

2- مصرف ایزوفلوران معمولاً بعد از یک القا کنندة بیهوشی وریدی با غلظت 5/0 درصد شروع می‌شود.

3- ایزوفلوران دارای خاصیت ضد درد نیز می‌باشد.

www.dpic13aban.com